Oh, hoe hield ik van deze serie. Toen de boeken net uitkwamen heb ik de eerste twee delen gelezen, maar ik ben nooit verder gekomen. Dit jaar heb ik alles toch maar eens opnieuw gelezen, en... wat viel het tegen. Nouja, dat is misschien niet helemaal de waarheid. De eerste twee boeken waren nog steeds ontzettend vermakelijk en goed, vond ik dan. Het derde boek heb ik me ook mee vermaakt, maar viel me wel iets meer tegen. Alleen dat laatste boek... Ik weet niet wat daar gebeurde.Ik heb een vermoeden dat ze helaas voor vier boeken had getekend en erop vertrouwde dat ze nog wel iets van het laatste boek kon maken. Jammer, want haar eerste boeken waren heel erg goed.
This is a world divided by blood - red or silver. The Reds are commoners, ruled by a Silver elite in possession of god-like superpowers. And to Mare Barrow, a seventeen-year-old Red girl from the poverty-stricken Stilts, it seems like nothing will ever change. That is until she finds herself working in the Silver Palace. Here, surrounded by the people she hates the most, Mare discovers that, despite her red blood, she possesses a deadly power of her own. One that threatens to destroy the balance of power. Fearful of Mare's potential, the Silvers hide her in plain view, declaring her a long-lost Silver princess, now engaged to a Silver prince. Despite knowing that one misstep would mean her death, Mare works silently to help the Red Guard, a militant resistance group, and bring down the Silver regime. But this is a world of betrayal and lies, and Mare has entered a dangerous dance - Reds against Silvers, prince against prince, and Mare against her own heart.
Laten we het eerst even over iets anders hebben. De ophef rondom de Red Queen serie. Het zou een YA kopie zijn van Red Rising en niets nieuws brengen. Ik lijk af en toe de enige te zijn die het er niet mee eens is. Tuurlijk, er zijn een paar dingen die erg op elkaar lijken. Zoals in ontzettend veel boeken. Maar deze dingen zijn kleine gelijkenissen. Zoals dat 'Reds' de laagste bevolkingsgroep is, een hoofdpersoon die de wereld wil veranderen vanuit de hoogste bevolkingsgroep en een hoofdpersoon die een 'red' is. Maar deze dingen zijn niet nieuw. Een hoofdpersoon in de laagste bevolkingsgroep die de hoogste groep wil infilteren en neerbrengen vanuit daar is niets nieuws. Het zijn voornamelijk de termen die overeenkomen. Ze doen het allebei op een unieke manier en daar is niks mis mee. Vergeet ook niet dat Red Rising een jaar eerder is uitgekomen. Dat is absoluut niet genoeg tijd voor Victoria Aveyard geweest om er inspiratie vandaan te halen, een boek te beginnen, volledig te schrijven, editten en te controleren, een publisher te vinden en dan ook nog eens het op de markt te brengen. Daar gaat veel en veel meer tijd in zitten. Het enige wat ze kon doen was de naam van de laagste bevolkingsgroep veranderen zodat mensen minder snel de boeken zouden vergelijken, maar dat werkte ook niet. Het klinkt logisch voor ons dat de normale mensen zonder krachten rood bloed hebben. Het laat ons verbonden voelen met de 'reds'. Het zou ook voornamelijk niet nodig moeten zijn.
Maar over de serie in het algemeen. Zoals ik al in de intro zei, ik vond het oprecht een leuke en goede serie in het begin. Ik heb de eerste drie boeken op tijd van twee weken gelezen, en ik was zou enthousiast weer in deze wereld te zijn. En toen kwam boek vier. Ik heb er maarliefst vier maanden over gedaan... Wat een langdradig, saai, onnodig boek. Wist je dat mensen die midden in een oorlog zitten, de leiders van een groep en de belangrijkste soldaten, opeens hun haren in rare kleuren gaan verven? Groen, blauw en paars... want dat helpt als mensen je niet willen opmerken als je ze aanvalt natuurlijk. En daar heb je opeens tijd voor? Maar ook, Victoria Aveyard had opeens tijd om daar een heel stuk over te schrijven? Nee, het laatste boek was onnodig en niet voor mij. Het had een trilogie moeten zijn waarin het einde van boek vier in boek drie werd gestopt.
Het probleem zit zich erin dat Victoria waarschijnlijk heel graag de verschillende visies van Mare en Cal over Maven erin wilde stoppen en wat dat betekent voor de relatie. En dat was het sterkste punt van het boek. Maar het was niet genoeg. Er was geen verhaal meer om te vertellen op dat moment, dus we bleven maar rondjes draaien en dingen herhalen zodat ze dat uiteindelijk mooi kon uitwerken.
Ik weet niet of ik deze serie zou aanraden. De eerste drie boeken zeker wel, maar misschien is het beter om daarna een samenvatting van boek vier op te zoeken in plaats van het volledig te lezen...